O jee,
Mijn laatste blog is redelijk goed gelezen........gelukkig.
Ik merk wel, dat ik eigenlijk weer van vooraf aan moet beginnen.
Ik zat op honderden views, van over de gehele wereld.
Nu net geen 50.....😩
Bietje waardeloos wel.........nou gewoon kut dus wel.
Er is wel leuk gereageerd, persoonlijk en als schriftelijke reactie.
Echter..............het is wel enorm jammer dat men anoniem reageer........zo ontzettend jammer😉
Het is wel zo, hoe meer reacties, hoe gelukkiger ik ervan wordt.
Dus delen die hap alstublieft 😬😬😬
Ik kreeg even geleden de vraag wanneer ik ga vloggen.........nou niet dus.
Ik heb eens een proef gemaakt op Facebook.
Het was ontzettend leuk om te doen, totdat ik het eindresultaat zag,
Ik schrok me werkelijk helemaal de teringjantje
Wat een oren aan de linker kant.......groot, echt heel groot, en aan de rechter kant is het net zo erg of nog erger.
En wat een hoofd...........soort van een landkaart met hele diepe ravijnen,
Maar met gemengde gevoelens toch maar geüpload.
Nog geen uur later verwijderd door Facebook, met de mededeling dat men niet iedereen kunnen toelaten met zulke oren en zo'n rimpel harses.
Diepe, diepe diepe teleurstelling................
dus ............ weg ambitie om beroemd te worden.
Maar bloggen dan maar.............................ja natuurlijk.
Wegens voor "herhaling vatbaar" met mijn jongste dochter voor de 2e keer naar de kaakchirurg geweest voor een totale renovatie van het gebit.
De eerst keer zijn de kiezen aan de (voor de kijkers) aan de linkerkant verwijderd.
Ik weet niet of iemand weet hoe het is om met een vrouw in een auto te zitten, die van de zenuwen mijn oren achterstevoren lult en de haren in een golfslagbad veranderd.
Ze was zo gespannen dat bij de geringste aanraking, de scheuren in haar gezicht schoten.
Een overspannen gitaar was bij niets.
Maar..........m'n meissie heeft het toch maar gedaan.
En dan komt ze uit de behandelkamer, ten eerste moet je 4 x vragen wat ze zegt.
Door de verdoving en de kaken die op elkaar geklemd moeten worden, is ze haast niet te verstaan.
Maar ja............ik ben er vanaf, dus ik lul me helemaal rondom gelukkig, dacht ze.........
Jezus.........wat kan die meid (als ze opgelucht is) lullen zeg.
Maar ik ben wel erg trots op haar.
En dan de vervolg afspraak van 1 september.
Ik reed naar Hooge Zwaluwe met een lichte spanning, hoe zal ze erbij zitten.
Kan ze nog praten van de zenuwen, moet ik haar begeleiden omdat ze niet meer kan lopen, moet ze liggend vervoerd worden.........ja je weet maar nooit.
Toen ik binnen kwam viel dat allemaal wel mee.......ze was vrolijk, schonk gelijk koffie in en sprak redelijk ontspannen.
Maar toen ik haar 10 minuten te vroeg met haar tasje bij de voordeur zag staan, dacht ik oei.............die is toch behoorlijk zenuwachtig.
En ja hoor.........ze zat naast me als een soort mummie in vrijetijdskleding.
Ik vermoed ook dat ze totaal niet meer weet hoe ik gereden ben.
Ik heb geprobeerd het gesprek op gang te houden, om haar een beetje af te lijden.
Ik weet niet of dat gelukt is, maar zeker was dat ze nog strakker stond dan de eerste keer.
Ik had zoveel medelijden met haar.
Ze hoefde gelukkig niet lang te wachten, en daar ging ze. Billen bij elkaar, borst vooruit, gezicht op oneindig...............en gaan.
40 minuten later.
En daar was ze..........met een rood doekje (zie je het bloed niet......zegt ze) voor haar mond en met een enorm opgelucht gezicht.
Weet je hoe een enorm opgelucht gezicht eruit zie?
Nou ik wel..........want ik zag mijn dochter met een nieuw gebit.
En toen begon het............hele verhalen.
Maar als je hele mond verdoofd is, en je zit met een doekje voor je bakkie..........dan wordt je al vlug onverstaanbaar.
Ze heeft van het ziekenhuis tot bij haar huis in Hooge Zwaluwe, aan 1 stuk zitten lullen.
Maar ik kon het meeste niet verstaan..........hoe ik ook mijn best deed........het was onmogelijk. Dus af en toe een nee of een ja zeggen, was het beste dacht ik.
Misschien heeft ze hele vieze dingen gezegd.........of heeft ze me effe de waarheid gezegd over 25 jaar opvoeden...........ik zou het niet weten.
Terwijl ze haar woorden naar buiten spuugde.........kwam er gelijk hele golven speeksel vermengd met bloed mee.
Alles zat onder.......haar tanden, mondhoeken, auto en de ramen.
Maar ze heeft het toch maar weer gedaan mijn meissie.
Ik ben zo vreselijk trots op haar.
En ze is zo geweldig opgeknapt, wat ik er van gezien heb natuurlijk.
Door de verdoving ging het lachen net zo goed, als een boer met kiespijn. NOT dus.
Nee hoor..........ze ziet er geweldig uit
Gisteren heeft mijn oudste dochter haar verjaardag gevierd.
Je weet wel..........koffie met gebak
Nu is op 30 augustus 40 jaar geworden, en dan gaan er toch wat gaatjes vallen hier en daar.
Ik kreeg bij binnenkomst lekker een bakkie koffie.........helemaal niks mis mee.
En toen kwam er toch een vervelend moment............gebak!
Misschien heeft ze me niet goed begrepen toen ik vroeg of er gebak was.
Misschien hebben jullie gebak gehad.......nou ik niet.
Dan ben ik ook wel zo brutaal om te vragen of ze niet iets vergeten was............?
Je zag ze denken, ook dat ga bij 40 jaar ook al langzamer, en toen zag ik het kwartje vallen. Het duurde wel even ,maar toen...........BAM
O..........hier een soesje.
Soesjes, SOESJES, SOESJES, SOESJES.
40 jaar.........een geweldige mijlpaal, en dan soesjes, echt he.
Ik was zo teleurgesteld............enorm teleurgesteld.
Maar goed...............
Zal wel de generatie zijn ofzo...............wat een ellende.
Wat een diepte punt in het vieren van verjaardagen..........en ik deed het altijd zo graag..........NOT
Verder heb ik me tegoed gedaan aan water met een bubbel en diverse soesjes............en goede en intelligente gesprekken gevoerd.
We hebben even de wereld vrede besproken, politiek doorgenomen, alle crisissen opgelost.
En toen was het 9 uur............tijd om thuis een gebakje te eten, stukje worst en stukje kaas en een groot glas bier..........o nee, ik drink geen alcohol.........hihihi.
Een goede voorbereiding is het halve werk.
Ons kent ons
8 opmerkingen:
Was weer fijn om iets van je te lezen, ik kanhier best van geniet, groetjes Elly!
Hahaha ja kwam geen eind aan he dat gelul van me maar was zo blij dat je erbij was dank je pap. Hou van je 💋
Mooi verhaal Paul leuk om te lezen hoop dat jou droom om schrijver te worden ooit uitkomt
Ik moest er weer om lachen leuk ,je vrouw
Het was weer lekker leesvoer, Paul.
En als je jouw dan kent, dan hoor ik je het vertellen, met die droge humor en een bietjie een Dordts accent...
Goed gedaan. Wat zal Jeroen trots zijn op zijn knappe vrouw .
Was weer leuk, en je mag zeker trots zijn op haar. Zal ze nog knapper zijn. En de oudste 40, tja. Time fly's
Wat kunt u lekker schrijven! Heerlijk!!
En carola, je bent een toppertje!!
Veel groetjes
Een reactie posten