Ongeval

Als je al niet zover kan lopen, en je bent afhankelijk van een scootmobiel als je een stukkie moet lopen.

Is dat soms heel erg vervelend.

Weet je wat nog vervelender is, met je scootmobiel uit de bocht vliegen, als een soort Max Verstappen met een beperking, een formule 1 wagen met een handicap. 

Weet je wat ik bedoel? 

Nou ik ook niet..............

Maar zaterdag was het dan zo ver.

Na een geweldig Jeu de Boules toernooi in Tilburg (ja daar istie weer, wel 1 partij verloren maar wel 2 gewonnen) een rampzalig einde van de dag.

Het was super gezellig met Joop, Karel, Jeanne, Annelies enz.

En dan lekker moe naar huis, even boodschappen doen voor morgen, 

Dan vieren we de verjaardagen van mijn vrouw en kleindochter 

En we zijn dan 41 jaar getrouwd.

Ik loop al 3 dagen het snot voor de ogen, maar dat mag de pret niet drukken. 

De scootmobiel gepakt en vlug even die hond uitknijpen. 

Ach gossie.........m'n Nelleke. kan toch maar even de gehele dag alleen thuis blijven. 

Mijn allessie.

Maar toch kijk ze me aan bij binnenkomst zo van...............Jezus daar heb je hem weer. NOU AL TERUG???? 

Vlug Nelleke ff uitknijpen, want ik moet nog eiersalade maken, en gehakt mix voor het gezamenlijk avondeten morgen avond.

De kip/kerrie ragout is al klaar.

Dus we doen een ronde over het uitlaatgebied.

De telefoon gaat.........Wendy mijn kleindochter van 21 jaar aan de lijn.

He opa...................ik heb mijn teen gestoten aan de tafel, moet je kijken.

De telefoon wordt gericht op de vreselijk geblesseerde teen.

WAT NU????????

Ik zie een mooie rechte teen, een beetje blauw dat wel, maar verder prachtig teentje.

Nou muts,..........hij staat mooi recht, wel een beetje blauw.

Kan je hem nog bewegen?

Ja hoor.............kijk maar. 

Ze vouwt hem bijna dubbel zonder te kermen.

Dan zal hij wel gekneusd zijn, tape hem aan de teen er naast vast, en probeer een beetje rustig aan te doen.

Ja maar ik ga vanavond wel stappen met vriendinnen, voor mijn verjaardag.............dus ook dansen.

Ja hoor.............tuurlijk moet je vooral doen.

En dit allemaal tijdens het rijden op mijn scootmobiel he.

Het is een trutje eerste klas hoor.........maar wel lief, gelukkig wel.

Na het telefoontje met spoed naar huis............nog zoveel te doen.

MAAR................

Ik kom rustig uit het parkje achter mijn flat, en wil linksaf richting standplaats scootmobiel.

Ik voelde dat ik rechts uitbrak, dat heb je wel meer met snelle wagens, dus even het rechtervoetje buitenboord om te corrigeren.

Gebeurt wel meer.

Maar dat ging niet meer...........en voor dat ik het wist, lag ik met de scootmobiel op me,  op de grond.

KUTKUTKUTKUT!!!!!!!!!!!

Dat heb ik geloof ik geroepen, en nog een paar vreselijke grove vloeken. 

Maar dat was het dan wel..............geloof ik.

En dan komt het...........ik zat vast. 

Hoe weet ik niet, maar kon niet los komen.

Achteraf zat mijn voet vast onder de scootmobiel.

Ik van alles proberen, maar helaas. 

En niemand in de buurt..........natuurlijk. 

Anders is het steen druk............maar nu helemaal niemand.

Maar dan na een paar minuten slaat toch de paniek en kwaadheid toe.

En als je kwaad wordt dan komen er toch bepaalde oerkrachten vrij, die ik ook had toen ik 18 was.

En plotseling gaf ik die scootmobiel een zwieper, en deze lag 2 meter verder op.

En dan kijk je het rond...........heeft iemand mij gezien?

Waarschijnlijk een soort van schaamte denk ik. 

Nee...........niemand.

Pffffffffffffffff, gelukkig.

Het was wel een gevecht om te gaan staan, en om de scootmobiel recht te zetten.

Verrek...............de scoot deed het nog. 

Hier en daar een krom hendeltje, kapot mandje, schaafplekken, trekt een beetje naar rechts.

Maar hij deed het nog.

Op naar huis.........toen ik thuis kwam trilde ik als een rietje........en toen zag ik pas dat er overal bloed op zat. 

Waar kom dat nou weer vandaan.

Nou..........er zat een gatje in mijn rechterhand, 2 vingers kapot, schaafwond op mijn ellenboog en een schaafplek op mijn knie.

Paultje in de bocht, letterlijk en figuurlijk.

Ik heb nog een uurtje zitten trillen.

Maar dan de volgende ochtend.................

Ik heb door mijn rugproblemen, altijd al moeite om 's morgens redelijk opgang te komen.

Nou dat was vanmorgen helemaal een ellende, of ik door een vrachtwagen was geraakt.

Werkelijk..............niet om aan te zien hoe ik uit mijn bed ben gekomen.

Maar goed..............ook dat zal wel weer goed komen. 

Het was weer een geweldig avontuur.

MAAR NIET HEUS!!!!!!!!!!!!!!!!!